156 ülkenin tanıdığı 10-16 Mayıs Engelliler Haftası, dünya ülkelerinde engelli yurttaşların karşılaştığı sorunların tespiti ve çözümlerini konuşmak için heyecanla beklenirken, Türkiye’de yine buruk karşılanmaktadır.
Siyasetçilerin sadece seçim zamanları, toplumun büyük kesiminin ise sadece engelli bir tanıdığı olunca hatırladığı engelli yurttaşlarımıza yaşatılan sıkıntılar, Türkiye’de yıllardır bir nebze olsun iyileştirilmemiştir.
Engelli yurttaşlar, devletin her vatandaşına sağlamakla yükümlü olduğu ulaşım, sağlık, eğitim gibi ana haklardan faydalanamamaktadır. Toplumu bu konuda bilinçlendirmek için politikalar üretmek bir yana dursun, kaldırımları bile engelli yurttaşların kullanımına uygun yapmayı akıl etmeyen iktidarlar, ülkemizi, engelli yurttaşların yaşaması en zor ülkeler listesinin sonlarına itmiştir.
‘ENGEL’, SİSTEMİN ENGELİDİR
Eğitim alanında da engelli öğrenciler ve eğitim çalışanları için gerekli adımlar atılmamıştır.
Hükümet, engelli öğrencilere göre eğitim kurumlarını kurmak ve yaygınlaştırmak bir yana dursun, onların okullara ulaşımını bile sağlamaktan acizdir. Engelli öğrenciler, tüm bu zorluklara rağmen mezun olduklarında ise pozitif ayrımcılıktan uzak devlet politikaları yüzünden, işverenlerin önyargılarına maruz kalmakta ve işsizlikle boğuşmaktadırlar.
Engelli eğitim çalışanlarına da yeteri kadar kadro verilmemekte, birçoğu kendilerine uygun eğitim kurumlarına gönderilmemektedir.
Engelli yurttaşlara ‘eksik’ insanlar gibi bakan yöneticiler, asıl eksikliğin kendi vicdanlarında ve asıl engelin kendi mantıklarında olduğunu bilmelidir.
Eğitim-İş olarak, “hayatı adilce paylaşmak için hiçbir ENGEL yok” diyor, faaliyet alanımız olan eğitimde, engelli eğitimci ve öğrenciler için mücadelemizi sürdüreceğimizin altını çiziyoruz.
ŞUBE YÖNETİM KURULU
